Prej vitesh shumë familje në Iran dhe në vende të tjera presin me sy nga rruga për fëmijët e tyre; fëmijë që mbahen nën kontrollin e sektit të Rajavit (Organizata e Muxhahedinëve Halk) në kampin e quajtur “Ashraf 3” në Shqipëri. Këto familje janë të privuara nga të drejtat më elementare njerëzore, si e drejta për të takuar dhe komunikuar me fëmijët e tyre.
Të burgosur pas perdes së propagandës
Sektori i Rajavit, me parulla të rreme për liri dhe drejtësi, ka mashtruar shumë të rinj dhe i ka izoluar ata në kampe të mbyllura dhe të kontrolluara, larg botës së jashtme. Këta persona jo vetëm që nuk kanë mundësi për një telefonatë apo takim me familjet e tyre, por çdo përpjekje për lidhje përballet me presion dhe kërcënim të ashpër.
Fëmijët e këtyre familjeve në fakt janë të burgosur pa vendim gjykate; ata nuk kanë kryer asnjë krim dhe nuk kanë asnjë dënim, por prej vitesh jetojnë në kushte që i ngjajnë më shumë skllavërisë moderne. Punë të detyruara, seanca të gjata ideologjike dhe shpëlarje truri janë pjesë e përditshmërisë së tyre.
Zëri i nënave pas hekurave
Shumë herë nënat dhe baballarët, me fotografitë e fëmijëve të tyre në duar, kanë shkuar deri tek portat e kampit; orë të tëra në të nxehtë e në të ftohtë kanë qëndruar pas dyerve të mbyllura, me të vetmen dëshirë për një takim disa minutësh me pjesën e shpirtit të tyre. Por përgjigjja e sektit gjithmonë ka qenë heshtja, përçmimi dhe moskokëçarja. Pamjet e nënave me sy të mbushur me lot pas hekurave janë dëshmi e thellësisë së padrejtësisë dhe shtypjes që po përjetojnë fëmijët e tyre.
Shkelje flagrante e të drejtave të njeriut
Sjellja e sektit të Rajavit është shkelje e qartë e konventave ndërkombëtare për të drejtat e njeriut. Sipas nenit 12 të Deklaratës Universale të të Drejtave të Njeriut, askush nuk duhet të privohet nga kontakti me familjen e tij. Gjithashtu, neni 10 i “Konventës për të Drejtat e Fëmijës” thekson të drejtën e fëmijës dhe të prindërve për të komunikuar lirisht me njëri-tjetrin. Mohimi i telefonatave dhe takimeve është një shkelje e qartë e këtyre të drejtave themelore.
Përgjegjësia e komunitetit ndërkombëtar
Heshtja e organizmave ndërkombëtarë dhe e qeverisë shqiptare përballë kësaj shkeljeje të të drejtave të njeriut ngre pyetje serioze. Si është e mundur që në zemër të Evropës, një sekt të mbajë hapur anëtarët e tij si të burgosur dhe t’i privojë ata nga të drejtat më elementare njerëzore? Komuniteti ndërkombëtar duhet të mbajë përgjegjësi për këto krime dhe të krijojë mundësinë për lirinë e këtyre personave dhe komunikimin e tyre me familjet.
Fjala e fundit
Fëmijët në robërinë e Rajavit janë viktima që jo vetëm janë të privuar nga jeta normale, por edhe nga dashuria e nënës dhe përqafimi i familjes. Familjet kanë të drejtë të dëgjojnë zërin e fëmijëve të tyre, t’i përqafojnë ata dhe të sigurohen për shëndetin e tyre. Sot, më shumë se kurrë, uniteti i familjeve dhe presioni i opinionit publik mund të heqë perden e këtij padrejtimi të qartë dhe të hapë rrugën për lirinë e të dashurve të tyre.
Mehdi dhe Edona Soleimani
About the Author
