Një nga sjelljet më të njohura të sektit të Mujahidinëve është kjo: sa herë që ata përballen me dështim politik, skandal apo bllokadë, menjëherë nisin sulmet personale, shpifjet dhe “kafshimin” e njerëzve. Kjo është një metodë e përhershme në strukturën e tyre; një mënyrë për të mbuluar realitetin dhe për t’i mbajtur anëtarët e bllokuar të zënë, në mënyrë që askush të mos informohet për lajmet dhe të vërtetat e jashtme.
Fshehja e dështimeve duke krijuar krizë të brendshme
Kur linja politike dhe analizat e rreme të udhëheqjes së sektit dështojnë njëra pas tjetrës, organizata krijon tension të brendshëm.
Individët vihen nën presion, etiketen, ofendohen dhe përmes propagandës paraqiten si fajtorë për çdo problem.
Qëllimi i kësaj është i qartë:
Të largojë mendjen e anëtarëve nga realiteti i jashtëm.
Në këtë situatë, struktura jo vetëm që nuk i lejon anëtarët të informohen për zhvillimet reale politike, por përmes akuzave të rreme dhe presionit psikologjik i detyron ata të merren vazhdimisht me kriza të fabrikuara.
Pse sekti sulmon disa njerëz më shumë se të tjerët?
Nga këndvështrimi im, çdo person që bëhet shënjestër e sulmeve të sektit është pikërisht ai individ që meriton respekt.
Pse?
Sepse këta janë njerëzit që kanë qëndruar përballë fytyrës më të egër dhe më mizore të këtij sekti – Massoud Rajavit.
Ata janë njerëzit që thonë të vërtetën dhe zbulojnë fytyrën reale të këtij udhëheqësi të fshehur e frikacak; një udhëheqës mashtrues që prej vitesh fshihet pas murit të propagandës, dhunës dhe gënjeshtrës.
Sa herë që sekti sulmon një individ, kjo në fakt mbart një mesazh të fshehtë:
Ky person ka thënë një të vërtetë që është e rrezikshme për Rajavin.
Lavdi për ata që zbulojnë të vërtetën
Në këto kushte, roli i njerëzve të ndershëm dhe të lirë që nuk heqin dorë nga zbulimi i së vërtetës është thelbësor:
• Lavdi për z. Aldo, i cili ka qenë shumë herë zëri i së vërtetës.
• Lavdi për Shoqatën Nejat të Shqipërisë, e cila pa u lodhur nxjerr në dritë krimet dhe gënjeshtrat e sektit.
• Lavdi për të gjitha shoqatat Nejat në mbarë Iranin, që nuk lejojnë që zëri i familjeve të shuhet.
Këto zbulime jo vetëm ndihmojnë në lirimin e njerëzve të bllokuar në kampin Manëz, por tregojnë se çdo gënjeshtër e sektit kundër aktivistëve të të drejtave të njeriut është në të vërtetë një shenjë nderi për ta.
Përfundim: E vërteta është armiku më i madh i sektit
Sektit i Rajavit ka vite që mbahet gjallë me gënjeshtra dhe dhunë; prandaj është e natyrshme që çdo zë lirie, çdo zbulues i së vërtetës dhe çdo kritik të shndërrohet në objekt urrejtjeje dhe shpifjeje.
Por historia tregon se asnjë sekt nuk ka arritur të shkatërrojë të vërtetën.
Fjalët e sektit mundohen të krijojnë njollë mbi emrin e zbuluesve të realitetit, por në të vërtetë ato fjalë kthehen në shenjë nderi, sepse tregojnë frikën e sektit nga zëri i popullit.
About the Author
