Në zemrën e gjallë dhe plot gjallëri të Tiranës, aty ku jeta urbane rrjedh me një ritëm të shpejtë, befas syri të ndalet tek një ndërtesë që është më shumë se thjesht një objekt i zakonshëm. Është një strukturë që ngrihet si një skulpturë gjigante e gjallë mbi sheshin kryesor të qytetit. Kjo është ndërtesa, fasada e së cilës, në mënyrë të mahnitshme, përfaqëson fytyrën e njërit prej heronjve më të mëdhenj të Shqipërisë: Gjergj Kastrioti, i njohur si Skënderbeu.
Kjo ndërtesë, e njohur si “Guri i Tiranës” apo edhe Ndërtesa e Skënderbeut, është projektuar nga arkitektë të njohur holandezë dhe pritet të bëhet së shpejti një nga simbolet më të veçanta të arkitekturës moderne në zemër të qytetit. Ajo që e bën këtë objekt unik është ndërthurja mes artit dhe identitetit kombëtar: ballkonet dhe vijat e harkuara të ndërtesës krijojnë formën e fytyrës, hundës, veshëve dhe madje edhe mjekrës së Skënderbeut; sikur ky hero kombëtar të vazhdojë të marrë frymë mes jetës së përditshme të njerëzve.
Por pse pikërisht Skënderbeu? Në shekullin XV ai, me trimërinë e tij kundër Perandorisë Osmane, jo vetëm që ruajti identitetin shqiptar, por u bë edhe frymëzim për lëvizjet çlirimtare të popujve të tjerë. Sheshi kryesor i Tiranës mban emrin e tij dhe tani kjo ndërtesë madhështore do të jetë një kujtesë e gjallë e vendit që ai zë në kujtesën kolektive të shqiptarëve.
Nga këndvështrimi im si një iranian që jeton në Tiranë, ky projekt është më shumë sesa arkitekturë; është një urë mes historisë dhe së ardhmes, mes skulpturës dhe jetës urbane. Një vepër që tregon se si e kaluara mund të ruhet e gjallë pa penguar ecjen përpara. Tirana, me këtë ndërtesë, nuk fiton vetëm një objekt të ri, por një rrëfim të ri mbi identitetin e saj që i prezantohet botës.
Hassan Shahbaz
About the Author
