Grupi Rajavi synon të organizojë më 6 Shtator një “festë përvjetori” në Bruksel. Por pas këtij perdeje ngjyrash, fshihet një e vërtetë e hidhur.
E vërteta pas skenës
Shfaqje lirie, burg i vërtetë
Anëtarët e kapur nuk lejohen të kenë kontakte të lira, dalja u ndalohet dhe familjet janë privuar nga takimi me ta për vite me radhë.
Turmë e sajuar, legjitimitet i sajuar
Me detyrimin e anëtarëve dhe marrjen me qira të shikuesve, skena mbushet për t’u shitur si “mbështetje e popullit iranian”.
Të ftuarit e huaj; fasadë për propagandë
Figura të huaja të marrë me qira ngjiten në skenë me shuma të mëdha parash, për t’i dhënë grupit një ngjyrë legjitimiteti përpara kamerave.
Moral artificial për forcat e lodhura
Anëtarët e dëshpëruar dhe të izoluara detyrohen të duartrokasin dhe të bëjnë thirrje; gëzimi i tyre është vetëm për filmin propagandistik.
Arratisje nga përgjegjësia
Dosjet e shkeljeve të të drejtave të njeriut, divorci i detyruar, burgjet e brendshme dhe shërbimi për Sadam, nuk mund të fshihen me slogan dhe muzikë.
Rënia nga idealet tek sektarizmi
Organizata që dikur mbronte “pavarësinë, lirinë dhe drejtësinë sociale” sot lufton në bllokadë, duke shërbyer, shtypur dhe lobuar.
Përfundimi
Ky tubim nuk është as festë dhe as demonstratë popullore; ajo është një pranim i qartë i bllokadës dhe dobësisë së një grupi të kalbur.
Shoqata “Najati” paralajmëron:
Çdo politikan apo i ftuar i huaj që merr pjesë në këtë shfaqje, në mënyrë të vetëdijshme apo të pavetëdijshme i jep legjitimitet një grupi antidemokratik.
Populli iranian dhe familjet që presin me shpresë nuk do të mashtrohen kurrë nga këto perde të ngjyrosura.
Shoqata “Najati”
About the Author
