Këto ditë, për shkak të sëmundjes sime, kam pasur shumë kontakte me anëtarë të MEK-ut, të cilët çdo ditë në dhjetëra shkojnë te mjekët dhe spitalet. Më bën përshtypje fakti që në një komunitet me më pak se dy mijë vetë, ka kaq shumë njerëz që vuajnë nga probleme fizike dhe mendore.
Në pamje të parë ndoshta duket si një sëmundje e zakonshme, por një vështrim më i thellë në fytyrat dhe sjelljet e tyre tregon diçka tjetër. Shumë nga këto dhimbje duket se kanë rrënjë në presione të fshehta dhe të brendshme, të grumbulluara në heshtje. Kjo gjendje ka ndikuar drejtpërdrejt në shpirtin dhe psikologjinë e tyre.
Kjo pyetje më shqetësoi edhe më shumë, derisa bisedova me bashkëshortin tim, i cili është një ish-anëtar i kësaj sekte. Ai ma shpjegoi qartë se shkaku kryesor i këtyre gjendjeve është larja e trurit dhe presioni psikologjik i vazhdueshëm që ushtrohet mbi individët. Kur një vajzë apo një djalë nuk ka asnjë liri personale dhe nuk sheh asnjë rrugë për t’u kthyer në një jetë normale, humb shpresën për gjithçka. Kjo është fatkeqësia që komandantët e MEK-ut ua kanë sjellë këtyre njerëzve.
Kam biseduar me shumë nëna që presin me padurim fëmijët e tyre. Të gjitha e mallkojnë MEK-un nga zemra dhe çdo ditë janë në pritje të një zëri nga fëmija i tyre. Lutjet e nënave janë gjithmonë me fëmijët e tyre, me shpresën për lirinë dhe shpëtimin e tyre.
About the Author
